Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

Βρήκε κανείς την Αγάπη; Με συνδέετε παρακαλώ;

"Μαθητές δέχτηκαν πυρά έξω από το 1ο Λύκειο
Περιστερίου
από άγνωστο δράστη. Η σφαίρα σφηνώθηκε
στον καρπό ενός
μαθητή που την ώρα αυτή
βρίσκεται στο χειρουργείο.. Συμμαθητές
του
αναφέρουν ότι υπήρξε και
δεύτερος
πυροβολισμός λίγη ώρα
αργότερα..."

ΠΕ 18/12/2008 9:45 πμ in.gr

Μία σφαίρα.
Ένας νεκρός.
Μία έκρηξη.

Δύο σφαίρες...


Και το ερώτημα είναι: θα την αντέξουμε μία 2η έκρηξη;


Εικόνες δαντικής κόλασης.

Η μόνη σπασμένη βιτρίνα που δε διορθώνεται,
είναι αυτή της κοινωνίας μας.
Φανταζόσουν ποτέ
ότι η τελευταία κρύβει
μία τέτοια
πυριτιδαποθήκη από πίσω; Εγώ όχι.

Αν αγαπητέ αναγνώστη σου φάνηκε υπερβολική η
υβριστική χρήση του αρχαιότερου επαγγέλματος
στην τελευταία μου ανάρτηση, δε ζητώ συγγνώμη.

Είναι η έκφραση της αγανάκτησης (την οργή την
αφήνω να την εκφράσουν άλλοι.. αυτούς ξέρετε,
αυτούς εμπιστεύεστε. Σαν τη χλωρίνη. Ξέρουν
να τα "καθαρίζουν" όλα καλύτερα). Πραγματώσαμε
αυτό που φοβόταν ο Χατζιδάκις:

"Όταν πια κοιτάζουμε το πρόσωπο του τέρατος
και
πάψουμε να τρομάζουμε, σημαίνει πως έχουμε
αρχίσει
να του μοιάζουμε"

Ψάχνει ο Μιχάλης την αγάπη, την ψάχνω κι εγώ.
Αυτό μας λείπει. Αδυνατούμε να υλοποιή
σουμε αυτό
στο οποίο πιστεύουμε. Αδυνατούμε να εφαρμόσουμε το
νόημα της θρησκείας μας. Αδυνατούμε στην ουσία
να αγαπήσουμε τον πλησίον μας.

Πάντως υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που δεν ψάχνουν
το συναίσθημα αυτό. Οι κοντινοί μου κι εγώ, ξέρουμε
έναν τέτοιον. Είναι η προσωποποίηση τ
ης αθωότητας,
ακόμα κι αν αυτός δεν το παραδέχεται.

Αθωότητα, όπως την ορίζει ο καλύτερος
"ποιητής παραμυθιών" σήμερα,
είναι να φυτεύεις ένα σπόρο
και
να περιμένεις πως θα βγει ένας ήλιος.
Αλλά κι αν
δε βγει,
εσύ να νιώθεις πως ζεσταίνεσαι...

Λίγο πριν καθίσω τον υπο κατάρρευση εαυτό μου
στο εδώλιο του κατηγορουμένου..
λίγο
πριν η Πρόεδρος των Εφετών μου κουνήσει
απειλητικά το δάκτυλο...
λίγο πριν μου απορρίψει
η Σκύλα της Πολιτικής
Δικονομίας τον ισχυρισμό μου ως απαράδεκτο...
λίγο πριν με ειρωνευτεί ο Εισαγγελέας και μου επιβάλλει περιοριστικούς όρους...,

ένας άνθρωπος που ξέρει ακόμα τί είναι αθωότητα, παρόλη
την ηλικία του, με ρώτησε:

"Ενεργείσαι κανονικά;"

Αυτό θα το θυμάμαι νόμιζω πάντα.

Τα υπόλοιπα θα τα ξεχάσω.



ΥΓ Σε εκείνες τις αιτιάσεις για τα τελευταία
"παιδικά επιχειρήματά" μου, τούτο μόνο έχω να πω:

"My aim is to put down on paper what I see and
what I feel in the best and simplest way"


E. Hemingway


by Balekos