Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009

Να κοιμηθώ...

(Από την ατζέντα μιας υπαλλήλου...)



Να κοιμηθώ μ' ένα βιβλίο
να σου αγοράσω ένα πλοίο
να χαστουκίσω το φεγγάρι
και να πληρώσω τον βαρκάρη

Να σε σκεπάσω μέσ’ την νύχτα
να θάψω τα όνειρα που είχα
να σου μιλώ για το λιοντάρι
την Αφροδίτη και τον Άρη

Να πω καλά την προσευχή μου
και να σας δώσω την ευχή μου
τη μάνα γη μου να ματώσω
κι ύστερα να το μετανιώσω

Να δώσω ρεύμα σ' ένα αστέρι
να λάμπει μέσ’ το μεσημέρι
να σας γκρεμίσω τις ελπίδες
μια νύχτα στις Βαλεαρίδες

Να σε πηγαίνω περιπάτους
πέρα στα βράχια και στις βάτους
να δανειστώ τα μυστικά σου
στην πιο κρυφή πλευρά του δάσους

Να σου απαγγέλλω ποιηματάκια
για του μπερντέ μου τα λαμπάκια
για τους ανθρώπους που πληθαίνουν
χωρίς να ξέρουν που πηγαίνουν

Κι όταν απ' τ' όνειρο ξυπνήσω
μες το ντουλάπι να σε κλείσω
το προσωπείο μου να φορέσω
να πάρω φόρα και να πέσω

Και για όλη τη μικρή ζωή μου
στη μια και μόνη διαδρομή μου
να καταλήγω στο γραφείο
των πόθων μου νεκροταφείο
Φ.Δ.

by V.

2 σχόλια:

ΤΡΕΙΣ ΚΙ Ο ΚΟΥΚΟΣ... είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΤΡΕΙΣ ΚΙ Ο ΚΟΥΚΟΣ... είπε...

Καλώς ήρθες!

Εφεξής, εύχομαι να μας
χαρίσεις (κι) άλλες όμορφες
διαδρομές, εκτός
"από τη μία και μόνη"
που καταπλακώνει του πόθους
της ποιήτριας.