Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009

ΓΙΑ ΣΕΝΑ



Ένα δευτερόλεπτο πριν. Ένα μόλις nano-second. Τι σκεφτόσουν; Τι αισθανόσουν; Έκλαιγες; Παρακαλούσες να μην πονέσεις και να μην καταλάβεις τίποτα; Είχες μπει στο τούνελ και έβλεπες το φως στο βάθος; Μετάνιωσες; Ζήτησες συγχώρεση; Πρόλαβες, άραγε; Ευχόσουν να πας κοντά στον Θεό. Εκεί πήγες, υποθέτω...
Όλη μου η ανάσα βγήκε με μια κραυγή. Δεν είχα άλλο μέσα μου. Άργησα τρεις μήνες να το συνειδητοποιήσω...


by V.