Κινούμαι επί της Πανόρμου. Με πιάνει κόκκινο φανάρι και με πλησιάζει Πακιστανός αποφασισμένος να μου καθαρίσει το παρμπρίζ. Τον κοιτάζω και του κάνω νόημα ότι δεν θέλω. Επιμένει δείχνοντάς μου τους λεκέδες στο τζάμι. Του χτυπάω από μέσα και σχεδόν του φωνάζω :"Δεν θέλω, ρε φίλε!". Ακάθεκτος, βάζει το σφουγγάρι πάνω στο παρμπρίζ κι αρχίζει να το βρέχει. Ανοίγω τους υαλοκαθαριστήρες και του μπλοκάρω το σκουπάκι. Αυτός, εμφανώς τσατισμένος, αρχίζει να λέει κάτι στην γλώσσα του κι εγώ στην δική μου, καταλαβαίνεις... Αλλά δεν σταματάμε εκεί. Η κορύφωση του πακιστανικού μονόπρακτου έρχεται με κάτι χειρονομίες απείρου κάλους του τύπου 'είσαι πολύ όμορφη, θα σε γαμήσω κλπ'.
Και αναρωτιέμαι: αν εγώ εκείνη την ώρα έβγαινα από το αυτοκίνητο και τον πλάκωνα, θα ήμουν η ρατσίστρια που δεν σέβεται τον άμοιρο (λάθρο-κατά πάσα πιθανότητα)μετανάστη;
Τον εκβιασμό και τον προπηλακισμό που δέχτηκα εγώ, ποιος θα μου τον αναγνώριζε ως άλλοθι αν τελικά χειροδικούσα;
by V.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου