Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΕΤΩΝ 39


Λαϊκή αγορά, πάνω από τον πάγκο με τα αντίδια. Μητέρα και κόρη με το καροτσάκι τους να περιέχει λίγα πράγματα. Τόσο, όσο.
Παρατηρώ την κόρη. Κλασική περίπτωση γεροντοκόρης. Αλλά όχι από τις ξινές. Από τις άλλες, τις συμπαθέστατες, που η ζωή τους τα έφερε έτσι και δεν βρήκαν 'ένα καλό παιδί ν'ανοίξουν σπιτικό'. Κι ας το ήθελαν όσο τίποτε άλλο στην ζωή τους...
Από αυτές που δεν παραπονιούνται, δεν κρατούν κακία σε κανέναν αφού, καθώς φαίνεται, ο γάμος δεν ήταν στο γραφτό τους...
Από αυτές που θα παραμείνουν πάντα κόρες...

Το στιλ χαρακτηριστικό. Μπότα συντηρητική, χωρίς τακούνι.
Φούστα αυστηρά μέχρι το γόνατο. Ούτε πόντος παραπάνω. Μην μας περάσουν για τίποτα ξετσίπωτες...
Μωβ πουλόβερ, ένα τεράστιο μπουφάν άτσαλα φορεμένο. Η τσάντα χιαστί περασμένη στον θώρακα και, τέλος, στέκα (!). ¨Οχι κορδέλα, στέκα. Να κρατάει πίσω τα απεριποίητα φυσικά μαλλιά της και να αφήνει το πρόσωπό της σε άπλετη κοινή θέα προς κάθε ενδιαφερόμενο...


Νοερά της δίνω μια θέση πάνω στον πάγκο. Κάπου ανάμεσα στα βλήτα, τα πράσα και τις καυκαλήθρες. Κι ελπίζω να έχει την ίδια τύχη με τα υπόλοιπα ζαρζαβατικά: να βρεθεί κάποιος να την διαλέξει...


by V.




























Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

ΦΑΡΜΑΚΙΑ


Νεαρός ψωνίζει προφυλακτικά από το φαρμακείο. Ο φαρμακοποιός μειδιά και, μετά την απομάκρυνση του πελάτη, γυρίζει και λέει στον βοηθό του:

"Είδες; Η νεολαία προφυλάσσεται. Μπράβο του!"

Νεαρή ψωνίζει προφυλακτικά από το φαρμακείο. Ο φαρμακοποιός την κοιτά με μισό μάτι και κατόπιν ψιθυρίζει στον βοηθό του:
"Ποιος ξέρει με πόσους θα πηδηχτεί απόψε..."



Νεαρή αγοράζει τεστ εγκυμοσύνης από το φαρμακείο. Η φαρμακοποιός (γυναίκα αυτήν την φορά) ξαφνικά γλυκαίνει, θυμάται την χαμένη της νιότη... Κοιτά την βοηθό της.
"Αχ! Θυμάμαι κι εγώ τι αγωνία είχα όταν έκανα το τεστ, τότε..."


Νεαρός αγοράζει τεστ εγκυμοσύνης από το φαρμακείο. Η προαναφερθείσα ξινή επιστήμων του το δίνει χωρίς πολλές κουβέντες. Σχολιάζει.
"Aλίμονο στην κοπελίτσα που θα γκάστρωσε ο αλήτης..."



Αν έτσι σκέφτεται το ένα φύλο για το άλλο, αναρωτιόμαστε γιατί οι σχέσεις πάνε κατά διαόλου;

by V.

Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

ΡΕΒΕΓΙΟΝ


Κάτι τέτοιες στιγμές

-μόνος σου στην γιορτή-
ξέρεις πως αγαπάς
μα δεν ξέρεις γιατί.

Η ζωή είναι λειψή
και οι σκέψεις γλιστρούν
μα μια τέτοια βραδυά
σκέψεις σε κυνηγούν....

Φ.Δ

by V.