"Του δρόμου" (10)

Ι. ΔΕ ΣΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ:

Τρόλεϊ Αθηνών. Μπροστά από το κάθισμα μιας
κοπέλας νέας, όχι πάνω από 25 ετών, κάθονται
δύο πιτσιρίκια, 4 και 6 ετών αντίστοιχα.

Μια ανήμπορη γραία, πίσω από τα δύο καθαρματάκια,
απευθύνεται στο ένα:
- "Λεβέντη μου, πατάς λίγο το κόκκινο κουμπάκι
για στάση;"

Λεβέντης (με θράσος):
- "'Οχι".

Η γραία επανέρχεται, μα εισπράττει δεύτερη άρνηση.
Τότε το κουμπί πατά η ως άνω νέα που παρακολουθούσε
το περιστατικό. Η ανήμπορη γιαγιά, απευθύνεται τότε
σε αυτή:

- "Δικά σας είναι;"

ΙΙ. ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ:

Ανακαλώντας ατάκες που έγραψαν...

- "'Ολος ο κόσμος τα Χριστούγεννα, στολίζει
δέντρο και κρεμάει μπάλες!"
- "Ε, εμείς στην Ελλάδα, παραδοσιακά στολίζουμε
καραβάκι!"
- "Μπα; Και τί κρεμάτε; Ναύτες;"

ΙΙΙ. ΆΛΛΟΣ ΜΕ ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΜΑΣ

Δύο γυναίκες σε μία pub συζητούν:
- "Μη στεναχωριέσαι καλή μου. Οι άντρες είναι
σαν το μετρό. Μετά τον έναν, έρχεται ο άλλος
σε 5 λεπτά".
- "Εκτός κι αν είναι το τελευταίο της βραδιάς,
οπότε το παίρνεις, ό, τι και να 'ναι..."

ΙV. ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΟΘΡΗΣΚΩΝ:

@ Nero's, London Coffee shop, μεταξύ αλλόθρησκων
φίλων, ένας εκ των οποίων είναι Χριστιανός.

- "Μα καλά, πριν το γεύμα, δεν κάνεις την
προσευχή σου;"
- "Όχι, συνήθως δε χρειάζεται. Η μάνα μου
είναι καλή μαγείρισσα..."

by Balekos