Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

ΜΗΝ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ


Δεκαπενταύγουστος. Έξι το πρωί. Έξω τραγουδάνε τα τζιτζίκια κι εγώ σκεπασμένη μέχρι τον λαιμό με μάλλινη κουβέρτα. Κάτι δεν πάει καλά εδώ...



Εν πλω για την Αντίπαρο. Η θάλασσα λάδι κι όμως κουνιόμαστε. Η γραμμή του ορίζοντα δεν είναι ευθεία. Ο μπούσουλας είναι που γέρνει ή το καράβι;


Σ' ένα βραχάκι, ψαρεύοντας. Ένα τέταρτο περιμένω να τσιμπήσει. Το μοναδικό ψάρι που βλέπω γυροφέρνει το αγκίστρι χωρίς να το πλησιάζει. Ίσως ξέρει ότι κατά βάθος δεν θέλω να το σκοτώσω κι ότι ήρθα για να χαζολογήσω...


Περασμένα μεσάνυχτα. Χυμένη σε μια ξαπλώστρα κοιτάζω τα αστέρια. Τι κοιτάζω; Λες και ξέρω να τα διαβάζω ή πιστεύω σε αυτά. "...κι αν τα τραίνα τρέχουν σε γραμμές, τα άστρα καβαλάνε οι ψυχές..." λέει ένα τραγουδάκι. Αν κρίνω από αυτό που βλέπω, πρέπει να υπάρχει πολυκοσμία 'εκεί πάνω'. Πού είσαι;


by V.

Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

ΧΑΠΙ ΕΝΤ


''Τελείωνέ με. Με την μια. Αν είναι να πεθάνω σήμερα μη με βασανίζεις έτσι. Το ξέρω ότι δεν υπήρξα και ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου αλλά δεν μου αξίζει τέτοια ανταμοιβή...''


Σε λίγο θα έρθει η νοσοκόμα για την καθιερωμένη βραδυνή ένεση. Ακόμα κι αυτή η χοντρή και κακάσχημη γυναίκα μοιάζει με καλή νεράιδα ανάμεσα στους δράκους του μυαλού μου. Σαν σωτήρας που κρατά το φίλτρο για να σκοτώσει τους δαίμονές μου...


''Μην φοβάσαι, δεν θα πονέσεις"
"Πονάω ήδη" της απαντάω.


Μου χαμογελάει σαρδόνια και μου καρφώνει την σύριγγα σπρώχνοντας γρήγορα το έμβολο για να αδειάσει όλο το φάρμακο μέσα μου. Πόσο διψούσε το σώμα μου για ανακούφιση...! Πόσο απελπισμένα διψούσε...!


Τα βλέφαρά μου βαραίνουν κι ένα κύμα γαλήνης με πλημμυρίζει. Ξεφυσώ βαθιά περιμένοντας να δράσει το φάρμακο. Δεν ξέρω αν ο παράδεισος είναι ένα απέραντο πράσινο λιβάδι με λουλούδια και γέλια παιδιών. Σίγουρα, πάντως, είναι ένα μέρος όπου δεν υπάρχει πόνος. Και σίγουρα μού αξίζει μια γωνίτσα εκεί μέσα μιας και την κόλαση την ζω εδώ, στον 'γήινο' κόσμο.


''Πώς αισθάνεσαι;'' με ρωτάει.
''Δεν αισθάνομαι'' της λέω.


Ψέμματα. Αισθάνθηκα να κυλά ένα δάκρυ στο μάγουλό μου καθώς έκλεισα τα μάτια μου για τελευταία φορά.





by V.