η ευτυχία είναι αυτό...

η ευτυχία είναι αυτό...

τί είναι?

είναι αυτό που πάντα περιμένουμε και ποτέ δεν έρχεται γιατί δεν ξέρουμε να την αναγνωρίσουμε? έρχεται και πριν καλά καλά προλάβουμε να το συνειδητοποιήσουμε,έχει φύγει πάλι? είναι τόσο πολύτιμη όσο και σύντομη? μήπως τελικά κάποιοι άνθρωποι- και εννοώ προτίστως τον εαυτό μου - δεν αξίζουν την ευτυχία γιατί πολύ απλά δεν ξέρουν να τη διαχειριστούν?

μάλλον κάπως έτσι το βλέπω τώρα τελευταία ... τελικά δεν είναι ούτε θέμα τύχης ούτε θείας πρόνοιας ούτε τίποτα τέτοιο υπερφυσικό. δίπλα μας είναι και μας περιμένει αλλά δεν είμαστε ποτέ ικανοποιημένοι μ' αυτή γιατί τη θεωρούμε λίγη ... ότι τάχα δε μας αρκεί... και έτσι φεύγει η ευτυχία και μένουμε με την απορία ...

ο πόνος? αυτός είναι ευτυχία? ποιος ξέρει! μπορεί τελικά να είναι κι αυτός απαραίτητος κι ας πονάμε κι ας νομίζουμε ότι βουλιάζουμε χωρίς καμιά σανίδα σωτηρίας...μπορεί να υπάρχει για να μας προσγειώνει και να μας κάνει να συνειδητοποιούμε την υπεροψία μας.ναι! είναι λυτρωτικός κι αυτός.και κάθε μορφή λύτρωσης είναι απαραίτητη.

σκέψεις σκόρπιες ακατάστατες,άναρχες... σκέψεις, κι άλλες σκέψεις κι άλλες ακόμα!αγωνία... τέτοιες ώρες θέλω μόνο ν' αδειάσει το μυαλό...

κι αν σκεφτείς ότι είμαστε απ'αυτούς που έχουν την πολυτέλεια να ασχολούνται με το τι είναι και τι δεν είναι ευτυχία , γίνεται ακόμα πιο τραγικό. ή μήπως πιο αστείο?

ένα ξέρω πάντως και γι' αυτό είμαι σίγουρη. η ευτυχία έρχεται μόνο όταν καταφέρεις και δεν την αποζητάς ... και πως γίνεται αυτό? δεν ξέρω. μόνο μια φορά μου έτυχε και μενα...


Ν.