I. Τόπο στα νιάτα...
Εντός του λεωφορείου, μια παρέα μικρών, ανήλικων,
ταραχοποιών, απευθύνεται σε μία κυρία, κάποιας
ηλικίας, κάπου στα πρώτα -ήντα της..
-"Κυρία, μια μέλισσα στα μαλλιά σας".
Εκείνη, φανερά ενοχλημένη, αποκρίνεται:
-"Ναι, πώς. Μπλέχτηκε στον ιστό μου!".
Στην επόμενη στάση κατέβηκαν.
Και η κυρία.
Και η μέλισσα.
Οι "κολλητές".
ΙΙ. Αθάνατο ελληνικό δημόσιο.
Σε γραφείο δημόσιας υπηρεσίας, χτυπά το
τηλέφωνο. Σηκώνει το ακουστικό η υπάλληλος.
Ζητούν κάποιον που γιόρταζε την προηγούμενη.
-"Μήπως είναι εκεί ο κ. Ταδε.. Ταδόπουλος;"
-"Λυπάμαι, δεν ήρθε σήμερα, λόγω γιορτής, χτες!"
Διόλου απίθανο να απουσίαζε και
ανήμερα της εορτής του.
ΙΙΙ. Ε.Σ.Υ.
Ψιτ. Εσύ, ο άρρωστος.
Εθνικό Σύστημα Υπερταλαιπωρίας.
Προγραμματισμένο ραντεβού στο δερματολόγο,
κλεισμένο πριν ένα μήνα. Την ίδια ημέρα,
ακυρώνεται, λόγω απεργίας των ιατρών.
Ζητώ τον επαναπροσδιορισμό του ραντεβού.
Η αργόσχολη γραμματεύς, μου ορίζει ένα,
ακριβώς ένα μήνα μετά.
-"Για ποιο λόγο το θες;"
-"Θα ήθελα να ελέγξει ο γιατρός ένα σημάδι
στο χέρι, που έχω εδώ κι ένα μήνα".
-"Ε, δε χρειάζεσαι ραντεβού τότε.
Ένα μήνα μετά, θα σού 'χει φύγει!"
Με αφόπλισε.
IV. Λάδι στη φωτιά
Δύο φίλοι, έξω από την είσοδο του μετρό,
κοντοστέκονται. Δε μιλά ο ένας στον άλλο.
Ένας από τους δύο, φανερά ενοχλημένος,
παίρνει την πρωτοβουλία και ρωτά:
-"Έχεις κάποιο πρόβλημα;"
-"Κι εσύ γιατί ρωτάς; Σκοπεύεις να το
λύσεις ή να το δημιουργήσεις;"
by B.
Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009
"Του δρόμου" (6)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου