Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

ΤΑ ΕΦΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ


1. ΣΟΚ ΚΑΙ ΑΡΝΗΣΗ
Αρνείστε την πραγματικότητα της απώλειας, προκειμένου να αποφύγετε τον πόνο. Το σοκ παράγει συναισθηματική προστασία για να μην συγκλονιστείτε. Αυτό το στάδιο μπορεί να διαρκέσει έως και δύο εβδομάδες.

2. ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΕΝΟΧΗ
Το σοκ φεύγει και αντικαθίσταται από ανυπόφορο πόνο. Είναι σημαντικό να βιώσετε τον πόνο στο μεγαλείο του, χωρίς να τον κρύψετε, χωρίς να τον αποφύγετε και χωρίς να προσπαθήσετε να δραπευτεύσετε από αυτόν με αλκοόλ ή φάρμακα. Πιθανώς να έχετε τύψεις και αισθήματα ενοχής για πράγματα που δεν κάνατε μαζί με τους αγαπημένους σας. Η ζωή μοιάζει χαοτική και τρομακτική σε αυτήν την φάση.

3. ΘΥΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ
Η δυσφορία δίνει την θέση της στον θυμό, μπορεί να γίνετε επιθετικοί και να ρίχνετε-αδικαιολόγητα- το φταίξιμο της απώλειας σε κάποιον άλλο. Προσπαθείστε να το ελέγξετε καθώς αυτό μπορεί να επιφέρει ανεπανόρθωτες ζημιές στις σχέσεις σας με άλλους ανθρώπους. Πιθανώς θα τα βάλετε με την μοίρα, διερωτώμενοι: "Γιατί σε εμένα;"

4. ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΞΙΑ
Καθώς οι φίλοι σας θα σκέφτονται ότι ήρθε πια η ώρα να συνεχίσετε την ζωή σας, μια μακρά περίοδος προβληματισμού θα σας πλημμυρίσει. Αυτό είναι φυσιολογικό, επομένως μην προσπαθείτε να το ξεπεράσετε με 'χαρούμενους φίλους'. Τα λόγια παρηγοριάς από άλλους δεν βοηθούν σε αυτήν την φάση. Θα απομονωθείτε εσκεμμένα, αναλογιζόμενοι τα πράγματα που κάνατε με τους αγαπημένους σας και θα επικεντρωθείτε στις αναμνήσεις του παρελθόντος. Αισθάνεστε κενοί και απελπισμένοι.

5. ΑΝΟΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
Καθώς αρχίζετε να σκέφτεστε την ζωή σας χωρίς τους ανθρώπους που χάσατε, η καθημερινότητα γίνεται πιο ήρεμη και πιο οργανωμένη. Τα σωματικά συμπτώματα της θλίψης ελαχιστοποιούνται και η κατάθλιψη αρχίζει να ξεθωριάζει.

6. ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ
Καθώς γίνεστε πιο λειτουργικοί, το μυαλό σας αρχίζει να δουλεύει ξανά κανονικά και αρχίζετε να βρίσκετε μόνοι σας ρεαλιστικές λύσεις σε προβλήματα της ζωής.

7. ΑΠΟΔΟΧΗ ΚΙ ΕΛΠΙΔΑ
Σε αυτήν την φάση, μαθαίνετε να αποδέχεστε την πραγματικότητα της νέας κατάστασης. Αποδοχή δεν σημαίνει επιτηδευμένη ευτυχία. Δεδομένου του πόνου και του θρήνου που βιώσατε, δεν θα γυρίσετε ποτέ στην ελαφρότητα που ζούσατε πριν. Απλώς θα βρείτε έναν τρόπο να προχωρήσετε.