Πέμπτη 5...του Μαρτίου και της Άνοιξης.

Περιέργως η συνήθης μελαγχολική διάθεση έμοιαζε να είναι κάπως πιο αισόδοξη σήμερα..συμβαίνουν κι αυτά ενίοτε...Αφού αντίκρισε με αδιαφορία τη συννεφιασμένη σχεδόν μουτρωμένη μέρα μηχανικά κατηφορίσαμε ( τα συνήθη συμπράγαλα, μια μισοσπασμένη ομπρέλα και η μάλλον ανοιξιάτικη διάθεση) για τη στάση. Ο αέρας δυνατός ,συνέπαιρνε τα υπερβολικά ατίθασα μαλλιά ...ιδίως μετά την προχθεσινή επίσκεψη στο κομμωτήριο δε συμμαζεύονται με τίποτα.. Η ελαφρώς πολύ αφηρημένη κομμώτρια είχε το νου της στην κυρία Νίτσα με τα αλουμινόχαρτα στο κεφάλι και σε μια άλλη που δε συγκράτησα το όνομά της και η οποία θεωρητικά είχε έρθει για χτένισμα- φούσκωμα λάχανο δηλαδή αλλά κατέληξε να αναλύει εντυπωσιασμένη τους Μεγάλους Έλληνες...σειρά είχαν τα προγνωστικά και η επιτόπια ψηφοφορία ... ευτυχώς δεν κλήθηκα να συμμετάσχω καθώς για την ώρα ήμουν μόνο υποψήφια για αποχώρηση ,πάλι καλά δηλαδή γιατί δεν άντεχα να τις ακούω άλλο... αυτά,κλείνει η παρένθεση

Με τα πολλά σήμερα βρέθηκα να περιηγούμαι ανάμεσα σε κάτι ξένους τουρίστες με τη φωτογραφική μηχανή ανά χείρας στην Ομόνοια..ξέμπλεξα γρήγορα και κατευθύνθηκα προς τη Στοα του Ειρηνοδικείου για να τιμήσω την ιδιαίτερα γευστική μπουγάτσα από τη "Δωδώνη"...

Παραδίπλα είναι ένα μικρό μαγαζάκι με έναν γραφικό τύπο , παλιάς κοπής τσαγκάρη με τον οποίο είχα την τύχη να γνωριστώ.. Αφορμή η επιδιόρθωση του υποδήματος ,το οποίο και φόραγα, ωστόσο όμως ο πολύ συμπαθής αυτός κύριος με διαβεβαίωσε ότι σε ένα λεπτό θα είναι έτοιμο...Χρειάστηκαν βέβαια σχεδόν είκοσι λεπτά κατά τα οποία στεκόμουν όρθια με το ένα πόδι ελαφρώς ανασηκωμένο αλλά ας είναι .. ήταν ευχάριστη η ταλαιπωρία .Αρχικά προσπάθησα να του εξηγήσω πως να το φτιάξει για να μην έχουμε πάλι ατυχήματα αλλά οι υποδείξεις μάλλον περίσσευαν..Φόρεσε τα χοντρά κοκκάλινα γυαλιά του και ρίχτηκε επί το έργον.. η αλήθεια είναι ότι είχε και ένα παλικάρι για βοηθό αλλά το service το αναλάμβανε εξ΄ολοκλήρου το αφεντικό...Οι κάθε λογής πελάτες σε συνεχή ροή ,τον διέκοπταν και εκείνος μιλούσε μαζί τους, κανόνιζε την ώρα παραλαβής το κόστος και όλα τα σχετικά..ταυτόχρονα καλημέριζε τους γνώριμους περαστικούς, ανταπέδιδε φιλοφρονήσεις και δεν έχανε την ευκαιρία να σχολιάζει δηκτικά ...από την ξανθιά μεγάλου εκτοπίσματος μεσόκοπη κυρία μέχρι την ευειδή νεαρά μάχιμη δικηγόρο σκαρφαλωμένη σε δωδεκάποντες το λιγότερο γόβες..η δουλειά έμενε πίσω βέβαια ,αλλά τον έκανα χάζι ...Μια γιαγιά πελάτισσα έφερε κάτι παλιομοδίτικα μισοφαγωμένα καφέ λουστρίνια ,κάτι περίεργο ζητούσε επίμονα.. ώσπου απηυδυσμένος λέει .."καλά άστα εδώ και βλέπουμε"..και στη συνέχεια μονολογεί ..Μας ζάλισε μια βδομάδα το πηγαινοφέρνει το "prada" ..Από το βάθος ακουγόταν χαμηλόφωνα το ραδιόφωνο, η φωνή του Καζαντζίδη ήταν ... προσπάθησα να εντοπίσω που το είχε χωνιασμένο αλλά δεν τα κατάφερα.. μέσα από τα παλιά γεμάτα γράσσο μηχανήματα τίποτα δεν ξεχώριζε..εκτός από την έντονη εικόνα - αίσθηση μιας άλλης τόσο διαφορετικής εποχής που φαντάζει μάλλον πολύ μακρινή..

Όσο για τά παππούτσια επιδιορθώθηκαν και μάλιστα χωρίς τη σχετική επιβάρυνση ,επειδή του φάνηκα λέει καλό παιδί .. Χαμογέλασα ευγενικά ,τον ευχαρίστησα εγκάρδια και υποσχέθηκα σε εκείνον και σε μένα να περνάω στο εξής πιο συχνά να τα λέμε τώρα μάλιστα που γνωριστήκαμε....

Συνέχισα για τον επόμενο προορισμό ..φόρεσα τα ακουστηκά ,άνοιξα την ομπρέλα , μούσκεψα από το διερχόμενο λεωφορείο, βοήθησα μια ευτραφή κυρία που γλίστρησε να σηκωθεί ... ευτυχώς όμως προθυμοποιήθηκαν κι άλλοι να συντονίσουν το έργο , γιατί υπερέβαινε κατά πολύ τα κυβικά μου.. αντίκρισα και ένα μαγαζί με αποκριάτικα δεν τα είχαν καλομαζέψει ακόμη..αλήθεια τελικά δεν μάθαμε τι έβαλε η γριά στο καρναβάλι... απλώς μείναμε να αναμένουμε την επόμενη κακόγουστη και μάλλον χυδαία έμπνευση του μυστηριώδους κυρίου Jumbo ...

by

z.